Британските возачи на камиони заработуваат до три пати повеќе од нивните колеги во Унгарија и дури ги престигнаа и германските возачи – иако често се жалат на платите и условите за работа, покажуваат новите бројки.
Како што пишува trans.info, недостигот на работна сила по Брегзит и големите економски нееднаквости низ Европа создадоа континент каде што географијата ја одредува платата повеќе од возачките вештини. Со бруто плата од 3.350 фунти месечно (3.930 евра), британските возачи се на врвот на европската табела, додека Унгарија е на дното со само 1.039 евра.
Разликите во заработката се изразени низ цела Европа. Франција (1.850 евра) и Романија (1.794 евра) се само малку подобри од Унгарија, додека просекот во Шпанија е 2.450 евра, а во Полска 2.814 евра. Само Германија е блиску до британските нивоа со 3.357 евра.
Како што објави овој портал, вистинската приказна може да се види само кога платите се споредуваат со националниот просек. Меѓународните возачи од Полска заработуваат 2,7 пати повеќе од минималната плата – највисока во Европа – додека возачите на камиони од Велика Британија заработуваат 70% повеќе од минималната плата и 9% над националниот просек. Германските возачи заработуваат 64% над минималната плата, но сепак 13% под националниот просек, известува „Плуто логистика“.
Од друга страна, француските возачи едвај го надминуваат минималниот (91% од законскиот минимум), додека унгарските возачи на камиони заработуваат дури и под него – 79% – што покренува сериозни прашања за одржливоста на професијата во Источна Европа.
Обединето Кралство
Возачите на камиони во Велика Британија неочекувано профитираа од недостигот на работна сила предизвикан од Брегзит. Бројките од Канцеларијата за национална статистика покажуваат дека средната нето плата е 2.705 фунти месечно, што е 70% над минималната плата и речиси 30% повеќе од просечната плата во Велика Британија.
Разликата е значајна: највисоко платените 10% заработуваат над 56.400 фунти годишно, додека најниско платените 10% земаат 26.700 фунти. Постојат регионални разлики – возачите во Лондон заработуваат повеќе од оние во Велс или Североисток – но возењето камион стана една од подобро платените занимања во Велика Британија.
За разлика од повеќето земји во Европа каде што возачите се на дното на листите кога станува збор за плата, британските камионџии се над просекот, што ја прави оваа професија една од ретките транспортни гранки каде што платата сè уште има реална вредност.
Германија
Германските возачи заработуваат просечно 2.536 евра нето месечно – иако е добра сума, оваа сума е сè уште 13% под националниот просек. Професијата е во „средината“: над минимумот, но под општиот економски просперитет.
Регионалните разлики се големи, што ја одразува економската географија на Германија. Во Шлезвиг-Холштајн, возачите очекуваат 3.550-3.575 евра месечно, додека источните покраини како Тирингија и Саксонија-Анхалт нудат 3.175-3.275 евра. Берлин бележи 3.475 евра, што е невообичаено за источниот дел од земјата.
Истражувањата покажуваат дека возачите сè повеќе очекуваат повеќе од само плата – модерна флота, предвидливи распореди и надоместоци за ноќна и викенд работа, со цел да ја искористат поголемата моќ за преговарање поради недостиг на работна сила.
Полска
Полска има двоен систем кој ја осветлува сложеноста на европската транспортна економија. Меѓународните возачи можат да заработат 2.345 евра нето – далеку над националниот просек и 3,2 пати повеќе од минималната плата. Тие станаа европска „мобилна аристократија“, искористувајќи ги разликите во платите преку границите, пишува trans.info.
Но, домашните возачи се соочуваат со посурова реалност. Почетниците почнуваат со 1.055 евра, само 40% над минималната плата, и честопати не го достигнуваат националниот просек. Дури и искусните домашни возачи со 1.407 евра едвај се приближуваат до просекот.
Овој раскол одразува поширока европска динамика: меѓународниот транспорт нуди излез од домашните ограничувања за плаќање, додека локалниот останува поврзан со националните економски реалности.
Франција, Романија и Унгарија
Во Јужна и Источна Европа, камионскиот превоз е заробен во маѓепсан круг на ниски плати што го загрозува долгорочниот опстанок на професијата.
Француските возачи се соочуваат со можеби најлошите услови меѓу западноевропските земји. Просечната нето плата од 1.420 евра е речиси еднаква на минималната плата од 1.300 евра помалку од националниот просек. Дури и искусните меѓународни возачи заработуваат само 1.544 евра – што објаснува зошто француските компании сè повеќе вработуваат возачи од Источна Европа.
Шпанија покажува колку искуството може да значи. Почетниците заработуваат 1.070 евра нето, едвај над минимумот, но ветераните достигнуваат 2.040 – што конечно е на ниво на националниот просек. Оваа професија функционира како долг стаж каде што упорноста се исплатува дури по неколку години, објавува trans.info.
Унгарските камионџии работат во најлоши услови во Европа. Со нето плата од 271.000 форинти (690 евра), тие заработуваат под минималната плата за квалификувани работници и само 58% од националниот просек. Иако неформалните додатоци како што е километражата ја зголемуваат реалната заработка, официјалните бројки покажуваат систематско потплаќање.
Романските возачи со 1.078 евра месечно се малку над проценетата линија, но далеку под националниот просек, што сугерира дека професијата се искачила од дното, но не го пробила прагот на средната класа.
Пресметка на европскиот транспорт
Овие разлики ги откриваат фундаменталните структурни проблеми на европската логистичка мрежа. Додека британските возачи профитираат од недостигот на работна сила предизвикан од Брегзит, остатокот од континентот сè уште работи со неодржливо ниски плати.
Зависноста на Франција од странски возачи и реалноста на Унгарија со плати под минималните укажуваат на сериозно затегнати пазари. Прашањето пред европските носители на одлуки е јасно: дали континентот може да развие одржлива транспортна економија или трговијата ќе зависи сè повеќе од сè помалиот број возачи кои се подготвени да работат за мизерни плати?
